Hიუნესკოს აფრიკის ზოგადი ისტორია (ტომი 8) სწავლობს პერიოდს 1935 წლიდან დღემდე. იგი ასახავს კონტინენტის პოლიტიკურ, ეკონომიკურ და კულტურულ ევოლუციას, რადგან იგი თანდათანობით ათავისუფლებს თავს კოლონიური უღლისგან. აფრიკისთვის 1935 წელს დაიწყო მეორე მსოფლიო ომი, მუსოლინის მიერ ეთიოპიაში შეჭრა. მსოფლიო კონფლიქტი დომინირებს ამ ტომის პირველ ნაწილში, რომელიც აღწერს კრიზისის შედეგებს აფრიკის რქაში, ჩრდილოეთ აფრიკაში და ევროპული ძალების ბატონობის ქვეშ მყოფ სხვა რეგიონებში. მომდევნო სამ თავში განხილულია კონტინენტის მასშტაბური ბრძოლები პოლიტიკური სუვერენიტეტისთვის, 1945 წლიდან დამოუკიდებლობისთვის, განუვითარებლობისა და ეკონომიკური დამოუკიდებლობისთვის ბრძოლა, და ბოლოს, სტრუქტურების განვითარება და ეროვნული სახელმწიფოების მშენებლობასთან დაკავშირებული პოლიტიკური ღირებულებები. მეხუთე ნაწილი ეხება 1935 წლის შემდეგ მომხდარ სოციალურ-კულტურულ ცვლილებებს რელიგიის, ლიტერატურის, ენის, ფილოსოფიის, მეცნიერებისა და განათლების საკითხებთან დაკავშირებით. ბოლო ორი ნაწილი ეხება პან-აფრიკანიზმის გაჩენას და დამოუკიდებელი აფრიკის როლს მსოფლიო საქმეებში. მიუხედავად იმისა, რომ ვაღიარებთ, რომ პარადოქსულად ევროპული იმპერიალიზმის წინაშე დგას აფრიკული ცნობიერების გამოღვიძება, ტომი ხაზს უსვამს მნიშვნელოვან და სულ უფრო მჭიდრო ურთიერთქმედებას აფრიკასა და დანარჩენ მსოფლიოს შორის.
