Aლიდუ, ბენინელი მუსიკოსი, გაოცებულია ჟელეს რიტუალზე და განსაკუთრებით იმაზე, თუ რა უწოდა დედამ "ქალის საიდუმლო". ის მიდის საგონში, ვუდიუს სოფელში, ბენინში, ამ საზოგადოების გულში, რომელსაც ქალი მართავს, რომელსაც ეწოდება აიალაშე. სოფლის მოსახლეობის ყოველდღიური ცხოვრების შესახებ, ის შეხვედრიდან შეხვედრამდე მიდის და ცდილობს უკეთ გააცნობიეროს ამ მრწამსის მნიშვნელობა დედის ჯადოქრების, იიას კულტის ჩათვლით. მისი იდენტურობის ძიება იქნება თანამედროვეობის გავლენის გაზომვის საშუალება ტრადიციულ პრაქტიკაზე. ფილმის "იიას საიდუმლო" გამოწვევები არის შემოქმედებითი დოკუმენტური ფილმი, ასევე მემკვიდრეობითი ფილმი, რომელიც ხაზს უსვამს ბენინეს კულტურულ გამონაკლისს. Gèlèdè კლასიფიცირდა, როგორც Unesco- ს არამატერიალური მემკვიდრეობა 2001 წელს და მისი ნიღბები ყოველთვის იქნება ვიტრინა მთელი ქვეყნისთვის. ამასთან, ფილმში ხაზგასმულია, რომ არსებობს "თანამედროვეობის" გამო რიტუალის ფოლკლორიზაციის საფრთხე. ამ საკითხის შედეგად გაიზარდა სოფლის მზარდი გადასახლება და ტრადიციული პრაქტიკის განცალკევება. ეს არ ნიშნავს ამ თანამედროვეობის დასამცირებლად, რომელიც უდავოდ გარკვეულ ასპექტებში პროგრესს განიცდის სოფლის მოსახლეობისთვის, არამედ ამ ფილმის საშუალებით უნდა დააფიქსიროს მომენტი, რომელიც მეხსიერების მოვალეობას წარმოადგენს მომავალი თაობებისთვის. მსურდა ჩემი ფილმის ცენტრში ალიდუს თვალსაზრისი დავსვათ; მთელი თავისი მოგზაურობის განმავლობაში ის ხვდება პერსონაჟებს, რომლებიც თანახმაა მასთან საუბარი Gèlèdè– ს შესახებ და თავიანთი ცოდნის გაზიარება. იდენტურობის ძიების გზით, ფილმი ბენინის ცენტრალურ-აღმოსავლეთ სოფელში ქრონიკების სახეს იღებს, სადაც მცხოვრებთა ყოველდღიური ცხოვრება ცხადყოფს, რომ მათ ხელმძღვანელობს სულიერება. ამრიგად, იგი ბელინეზის მზერით წარმოგვიდგენს ჟელეს რელიგიურ ასპექტს, რომელიც მიზნად ისახავს საკუთარი კულტურის, აგრეთვე დედის მემკვიდრეობის აღმოჩენას. ვუდუს რიტუალის შესწავლა ითქმის უთქვამსა და უხილავში. ამიტომ მე მივმართე, რომ პატივი ვცე რელიგიური ხელისუფლების ნებას, არ გავეცანი მათ რეკომენდაციებს. ამის მიუხედავად, მინდოდა, რომ ეს საიდუმლოებები მაყურებლებისთვის კითხვა ყოფილიყო. ჩემი მიზანია წარმოადგინოს ეს ვუდუს კულტი არა იმ შიშისგან, რომელიც მას გააჩნია, არამედ იმის საშუალებით, რაც მას აქვს გაერთიანებული. კოლაბორაციული პროექტი
ფილმი "საიტების საიდუმლო" ნამდვილი კოლაბორაციული პროექტია, რადგან ჩვენ თითქმის ათი წლის განმავლობაში ვმუშაობდით Gèlèdè voodoo rite– ს თემებთან, რათა ჩვენი პროექტი განხორციელებულიყო. გარდა ამისა, ფილმის დაწერა გაკეთდა კულტის ინსაიდერებთან მჭიდრო თანამშრომლობით, რათა მათ რეალობას მაქსიმალურად მიუახლოვდნენ. თანამშრომლობა ასევე, რადგან ჩვენი გუნდი ფრანკო-ბენინურია და ჩემი მიდგომის პრინციპი შთაგონებულია ჟან როშის ინიციატივით გაზიარებული ანთროპოლოგიით. წლების განმავლობაში ფრანგი კინოს პროფესიონალები (ბენუა რიცოტი, დამიანე მანდუზა) ჩამოვიდნენ ბენინის ტექნიკოსების მოსამზადებლად, რომ მოემზადებინათ ისინი გადაღებისთვის და შექმნან დამოუკიდებელი გუნდი მომავალი გადაღებისთვის. ახლა, როდესაც ფილმი მზად არის სამაუწყებლოდ, ჩვენ წავედით ფილმის საჩვენებლად, სადაც გადავიღეთ, სოფელ საგონში, ასევე ბენინის დიდ ქალაქებში. ყოველი სკრინინგის შემდეგ, ბენინის გუნდის წევრებმა განაწილეს დებატები თემაზე "ტრადიციები და თანამედროვეობა". ეს იყო საკითხი დისკუსიის დაწყების შესახებ კულტურული სტანდარტიზაციის რისკებზე და ბენინეს კულტურული გამონაკლისის დაცვის ინტერესის შესახებ.
დირექტორის ბიო
La Femis- ის სკოლის დოკუმენტური სემინარზე გაწვრთნილი, სირილ ნოიალეტი ათი წლის განმავლობაში მუშაობდა ცენტრალური ბენინის ნაგო-იორუბას თემებთან. მისი ტექნიკური გუნდი შერეულია (ფრანკო-ბენინური), რომელიც შედგება პროფესიონალი ტექნიკოსებისგან ბენინის თეატრის დასისა და ფრანგი პროფესიონალებისგან. ეს ურთიერთქმედება არის პრინციპი, რომელსაც რეჟისორი ემყარება თავის ნამუშევარს.
ფილმოგრაფია
2012 "Gèlèdè of Words" დოკუმენტური ფილმი 26 '2007 წ.
ინტერვიუ კირილ ნოიალთან Margot Pépin- ის მიერ
როგორ გაჩნდა ეს კინოპროექტი? ფილმის იდეა თორმეტი წლის წინ დაიბადა, სოფელ საგონში, იუნესკოს კლუბების პროფილაქტიკური ფილმის გადაღებით. ამ დღეს მე სონდეის ინიციატივის მიერ მოწვეული ვიყავი ჟელეს ცერემონიალზე. ალიდუ მამა სეკოს დროს უკვე თან ვიყავი, რომელიც იმავე სოფელში მუსიკალურ გასტროლებზე იყო. ერთად ჩვენ აღმოვაჩინეთ ნამდვილი Gèlèdè, ის, რასაც სოფლებში იყენებენ. ალიდუ გაოცებული იყო იმ სიწმინდით, რომელიც ამ ცერემონიალმა მიიღო შედარებით დედაქალაქ კოტონუში. წლების განმავლობაში და ელექტროენერგიისა და ტელევიზიის მოსვლისთანავე, ჩვენ ვნახეთ რიტუალის დეცრალიზაცია. ამიტომ ჩვენთვის სასწრაფოდ მოგვიწოდა ანგარიშის გაწევა იმ სიწმინდის შესახებ, რომელიც გარკვეულ უხუცესებს შორის ჯერ კიდევ შემორჩა ...
როგორ დაიწყეთ ამ ხალხის გადაღება ასეთი სიახლოვით? მთელი ამ წლების განმავლობაში სოფელი მიჩვეული იყო ჩემთვის და ჩემი გუნდისთვის, როდესაც გვიყურებდა მათი ყოველდღიური ცხოვრების გადაღებას. მიუხედავად იმისა, რომ გადაღებები რამდენიმე კვირაში მოხდა, ჩვენ უკვე მოვიარეთ კამერები, იყო თუ არა ეს ტიზერების გაკეთება თუ ცერემონიის მომზადება, რომლის გადაღებაც არ არის ადვილი ნიღბების გამოშვების არაპროგნოზირებადი ხასიათის გამო. მე ვთანამშრომლობდი ალიდუსთან მჭიდრო თანამშრომლობით, რათა შეენარჩუნებინა ის ხალხი, ვისთან შეხვედრასაც ვაპირებდით და ამით შევინარჩუნე გარკვეული სიახლე შინაარსში.
რა არის თქვენთვის გაზიარებული ანთროპოლოგია? საერთო ანთროპოლოგია არის კონცეფცია, რომელიც ჟან როუშმა წამოიწყო 70-იანი წლების დასაწყისში. ჩემი ნამუშევარი ამას ემთხვევა იმ გაგებით, რომ მჭიდროდ ვთანამშრომლობ გადაღებულ ადამიანებთან. ჩემი ფილმის ცენტრალური პერსონაჟი, ვინც სიცოცხლეს ანიჭებს ძიებას, რომელიც ფილმს მისცემს ხმას, არის აფრიკელი. ჩემი ტექნიკური გუნდი შერეული გუნდია (ფრანკო-ბენინური) და ჩვენ ყველანი ერთი და იგივე მიმართულებით ვმუშაობთ, იმის გაცნობიერებით, რომ ჩვენ ვასრულებთ მეხსიერების მუშაობას ტრადიციულ პრაქტიკებთან მიმართებაში სრული ევოლუციის და არამატერიალური მემკვიდრეობის შესაფასებლად. ათი წელი ამ ფილმის გადასაღებად, ეს არჩევანი იყო?
ნამდვილად არ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ეს იყო არჩევანი, ვინაიდან ეთნოლოგიური ფილმების წარმოება რთულია, თუ მათ არ ასახავს რეჟისორი, ხშირად ევროპელი. გარდა ამისა, ჩემი საგანი არ არის დაუყოვნებლივ აქტუალური, რაც, უნდა აღინიშნოს, არ შეუწყო ხელი ამოცანას. მეორეს მხრივ, აშკარაა, რომ ამას საბოლოო ჯამში ბევრი უპირატესობა ჰქონდა, რადგან გუნდის შექმნა შეიძლებოდა და სოფლის მოსახლეობა წლების განმავლობაში ეჩვეოდა ჩვენს ყოფნას. დაბოლოს, ტექსტი გამდიდრდა კონტექსტურ ცვლილებებზე (ელექტროენერგიის მოსვლა). გაქვთ ახალი პროექტები თქვენს გუნდთან ერთად? პირველ რიგში, მომავალ იანვარს ჩვენ ვაჩვენებთ ფილმს სოფელ საგონში და ბენინის რამდენიმე ქალაქში. ჩვენებას მოჰყვება დებატები, რომელსაც უძღვება ალიდუ მამა სეკო თემაზე - ტრადიციები / თანამედროვეობა. თქვენს კითხვაზე პასუხის გასაცემად, ჩვენ რეალურად გვაქვს ახალი პროექტი ბენინის ჩრდილო – დასავლეთით, სომბას მოსახლეობაში, რომლებიც ზრდასრულ ასაკამდე ასრულებენ რიტუალს, სახელწოდებით "Difoani". ჩვენ უკვე ვუკავშირდებით მათ და აქ ისევ ხდება ეს ტრადიცია ძალიან ძლიერი სოფლის გადასახლების წინაშე. ვიმედოვნებთ, რომ ამ პროექტის დასრულებას მომდევნო ორი წლის განმავლობაში შევძლებთ. დაბოლოს, იმედი მაქვს, რომ ბენინის გუნდს სხვა რეჟისორებთან სხვა გადაღებებისთვის მოვუწოდებთ, რადგან მათი ტექნიკური უნარები უკვე შეძენილია.
მაუწყებლობის
- აფრიკის კინოთეატრების შერჩევის ფესტივალი - Ste foix lès Lyon and Nantua - 2016 წლის აპრილი - Cinésoud- ის ჩვენებები - Soudorgues (Cevennes) - 2016 წლის მარტი - Cinéplanet in Alès - 2016 წლის მარტი - ფესტივალი "The Adventure of Meetings" - ნანტი - მარტი 2016 - აფრიკის სინათლის ფესტივალი - ბეზანსონი - 2015 წლის ნოემბერი - 3 ფილმი, 3 ხედი აფრიკასთან დაკავშირებით - Gap - 2015 წლის ოქტომბერი - Digne- ის კინემატოგრაფიული შეხვედრები (04) - 2015 წლის ოქტომბერი - "აფრიკა რეზონანსში" - ლიონი - 2015 წლის აპრილი - ჟან როშის კომიტეტი - "სხვა და წმინდა" - პარიზი (Palais de la porte dorée) - 2015 წლის მარტი - "კვინტესენცია" - Ouidah - 2015 წლის იანვარი ჟიურის განსაკუთრებული ხსენება - კინოთეატრი კლუბი - გრენობლი (38) - 2014 წლის დეკემბერი - Cinéma le hublot - Laragne (05) - 2014 წლის დეკემბერი - შერჩევითი ფილმები Femis– დან - Grans (83) - ოქტომბერი 2014 - „En avant les premiers“ ფესტივალი - კანი - 2014 წლის ოქტომბერი, მთელი გუნდით, ფილმის ჩვენება ბენინის ცხრა მოხეტიალე ქალაქი: კოტონუ, ოიდა, პარაკუ, კეტუ, კოვე, საგონი, ნატიტინგი, ბუკი ომბე, ოუინი. თითოეულ ჩვენებას ბენინის გუნდის მიერ ორგანიზებული დებატები მოჰყვა ბენინის კულტურული გამონაკლისის დაცვის ინტერესის შესახებ. ეს დებატები იყო შესაძლებლობა, განხილულიყო ახალგაზრდა სოფლელების სოფლად გასვლა და ტრადიციების დაცვა.
