VEenheid van ijdelheden, zegt Imhotep, ‘alles is ijdelheid. Het leven stroomt, net als de Nijl, onophoudelijk, en in zijn stromingen navigeren we door de kortstondige zijrivieren van het bestaan. Zie, de aspiraties van stervelingen onthullen, als vluchtige schaduwen op de tempelmuren, hun vergankelijkheid in het grote kosmische tapijt.’
“De zon komt op en de zon gaat onder; de kosmische dans van Re gaat door. In de oneindige tijdsruimte zijn we slechts kortstondige dansers, vluchtige acteurs op het heilige podium. Terwijl het zand verschuift, verandert ook het lot van stervelingen, en tijdens hun zoektochten streven ze de illusoire luchtspiegelingen van betekenis na.
Vind je de website leuk?
Krijg toegang tot al onze Premium-inhoud. Meer dan 2000 artikelen en e-boeken