Cuffy, de slaaf die een opstand van 3000 slaven organiseerde in Guyana

0 / 5 Notitie : 4.75

jouw stem:

Kofi of Cuffy was Akan (stam van Ghana) die werd gevangengenomen en naar Guyana werd gebracht. Hij werd beroemd dankzij de opstand van meer dan 3000 slaven die hij in 1763 leidde tegen het koloniale regime. Hij is een nationale held in Guyana. Kofi woonde op een plantage in Lilienburg, een plantage aan de rivier de Canje in het noordoosten van Guyana, waar hij voor een kuiper werkte.

In februari 1763 brak een slavenopstand uit op de plantage Madgalenenburg ten noorden van de rivier de Canje en rukte op naar naburige plantages, waar slaven de eigenaren aanvielen. Toen gouverneur Van Hogenheim strijdkrachten naar de regio stuurde, had de opstand de Berbice-rivier al bereikt en rukte ze heel snel op naar de hoofdstad van die tijd: Fort-Nassau (de gouverneur gaf er de voorkeur aan het fort af te branden zodat ze niet zouden vallen, niet in de handen van de rebellen). De rebellen hadden veel vuurwapens die ze hadden gestolen van de plantage-eigenaren die ze hadden aangevallen en namen snel de controle over verschillende gebieden. Kofi werd door de rebellen geaccepteerd als leider en riep zichzelf uit tot gouverneur van Berbice (vroegere naam Guyana, toen het nog een Nederlandse kolonie was). De rebellen telden ongeveer 4000 en dreigden heel Guyana over te nemen. Kofi benoemde een zekere Akara als zijn plaatsvervanger. Hij probeerde discipline onder zijn troepen te vestigen. Er waren ruzies tussen de twee rebellen toen Akara koppig werd en gebieden aanviel zonder de toestemming van Kofi.

Op 2 april 1763 schreef Kofi aan gouverneur Van Hogenheim waarin hij zei dat hij geen oorlogen meer wilde tussen blanken en zwarten. Hij stelde voor om Berbice in twee delen te verdelen, waarbij de blanken de kusten zouden bezetten en de zwarten het binnenland. Van Hogenheim reageerde uitgesteld terwijl hij wachtte op hulp van de Britten en Fransen. Kofi, die de tactiek van de gouverneur had begrepen, beval zijn troepen op 13 mei 1763 de blanken aan te vallen, een strijd waarbij aan beide kanten zware verliezen vielen. De nederlaag had een steeds minder broederlijke sfeer onder de troepen gecreëerd en hun organisatie verzwakt.