Pof eeuwen hebben Europeanen het Afrikaanse continent gedomineerd. De blanke heeft zichzelf het recht toegeëigend om te regeren en gehoorzaamd te worden door niet-blanken. Zijn missie, zei hij, was om Afrika te 'beschaven'.
Dankzij deze mantel hebben de Europeanen het continent van grote rijkdom gestolen en de Afrikaanse bevolking onvoorstelbaar veel leed toegebracht.
Dit alles zorgt voor een triest verhaal, maar nu moeten we bereid zijn om het verleden met zijn onaangename herinneringen te begraven en naar de toekomst te kijken. Het enige wat we van de voormalige koloniale machten vragen is hun welwillendheid en medewerking om onze fouten en onrechtvaardigheden uit het verleden te herstellen en om de koloniën in Afrika onafhankelijkheid te verlenen...
Het is duidelijk dat we een Afrikaanse oplossing voor onze problemen moeten vinden, en dat kan niet worden gevonden in Afrikaanse eenheid.
Verdeeld zijn we zwak, verenigd, Afrika zou een van de grootste krachten voor het goede in de wereld kunnen worden.
Hoewel de meeste Afrikanen arm zijn, is ons continent potentieel heel rijk.
Onze minerale hulpbronnen, die alleen met buitenlands kapitaal worden geëxploiteerd om buitenlandse investeerders te verrijken, variërend van goud en diamanten tot uranium en olie.
Onze bossen bevatten enkele van de mooiste houtsoorten die overal kunnen worden gekweekt.
Onze marktgewassen zijn cacao, koffie, rubber, tabak en katoen.
Net als stroom, dat een belangrijke factor is in elke economische ontwikkeling, heeft Afrika meer dan 40% van 's werelds potentiële waterkracht, vergeleken met ongeveer 10% in Europa en 13% in Noord-Amerika.
Toch is tot dusver minder dan 1% ontwikkeld.
Dit is een van de redenen waarom we in Afrika de paradox hebben van armoede te midden van overvloed en schaarste te midden van overvloed.
Nooit heeft een volk zo'n grote kans gehad om een continent met zoveel rijkdom te ontwikkelen.
Individueel kunnen de onafhankelijke staten van Afrika, waarvan sommige rijk en andere arm zijn, weinig voor hun volk doen.
Samen, door wederzijdse hulp, kunnen ze veel bereiken.
Maar de economische ontwikkeling van het continent moet als geheel worden gepland en nagestreefd.
Een confederatie die uitsluitend is ontworpen voor economische samenwerking, zou de noodzakelijke eenheid van doel niet toestaan.
Alleen een sterke politieke unie kan zorgen voor de volledige en efficiënte ontwikkeling van onze natuurlijke hulpbronnen in het belang van onze mensen.
De huidige politieke situatie in Afrika is bemoedigend en tegelijkertijd zorgwekkend.
Het is bemoedigend om te zien dat er zoveel nieuwe vlaggen worden gehesen in plaats van de oude, het is verontrustend om zoveel landen van verschillende grootte en op verschillende niveaus van ontwikkeling, zwakte en in sommige gevallen bijna hulpeloos te zien.
Als deze verschrikkelijke staat van versnippering wordt toegestaan, kan dit ernstige gevolgen hebben voor ons allemaal.
Er zijn momenteel ongeveer 28 staten in Afrika, met uitzondering van de Unie van Zuid-Afrika, en deze landen zijn nog niet vrij.
Het voorbeeld van Zuid-Amerika, dat net zoveel rijkdom, zo niet meer, heeft dan Noord-Amerika, en toch zwak blijft en afhankelijk is van externe belangen, is er een dat alle Afrikanen goed zouden doen om te bestuderen.
Critici van de Afrikaanse eenheid verwijzen vaak naar het gebrek aan cultuur en de enorme verschillen, taal en ideeën in verschillende delen van Afrika.
Dat is waar, maar het essentiële feit blijft dat we allemaal Afrikanen zijn en een gemeenschappelijk belang hebben bij de onafhankelijkheid van Afrika.
De moeilijkheden die voortvloeien uit kwesties als taal, cultuur en verschillende politieke systemen zijn niet onoverkomelijk.
Als de noodzaak van een politieke unie door ons allemaal wordt aanvaard
De huidige leiders van Afrika hebben al een opmerkelijke bereidheid getoond om onderling overleg te plegen en advies in te winnen.
Afrikanen zijn in feite begonnen op continentale schaal te denken.
Ze beseffen dat ze veel gemeen hebben, zowel in hun geschiedenis, in hun huidige problemen als in hun hoop voor de toekomst.
Door te suggereren dat de tijd nog niet is aangebroken om een politieke unie van Afrika te overwegen, ontwijk je de feiten en negeer je de realiteit in het huidige Afrika.
De grootste bijdrage die Afrika kan leveren aan de wereldvrede is het vermijden van alle gevaren die inherent zijn aan verdeeldheid, door een politieke unie te creëren die, door haar succes, ook als voorbeeld zal dienen voor een verdeelde wereld.
Bent u geïnteresseerd in dit artikel en wilt u het volledig lezen?
Toegang tot alle Premium-inhoud. Meer dan 2000 artikelen en e-boeken