Né in 1745 in het huidige Nigeria werd Olaudah Equiano uit zijn dorp ontvoerd en als slaaf verkocht. Hij doorstond de verschrikkingen van de oversteek aan boord van een slavenschip. Een Britse officier bij de Royal Navy gebruikte hem als dienaar tijdens reizen tussen Europa en Noord-Amerika. Nadat hij in 1766 zijn vrijheid had gekocht, verhuisde Equiano naar Engeland en werd actief in de abolitionistische beweging. Hij schreef hoofdartikelen in de kranten, hielp bij het organiseren van een groep zwarte Londenaren die bekend staat als de zonen van Afrika en riep de Britse kroon op om actie te ondernemen tegen de slavernij. Hij werd ook een van de eerste voorstanders in de geschiedenis voor interraciale huwelijken, waarvan hij geloofde dat het kleurenbarrières zou doorbreken en rassenharmonie zou inspireren.
Equiano's grootste bijdrage aan het abolitionisme kwam in 1789, toen hij publiceerde le interessant verhaal uit het leven van Olaudah Equiano, een autobiografie die nu wordt beschouwd als een van de vroegste verhalen over slaven. Het boek was een bestseller en hij bracht jarenlang een bezoek aan de Britse eilanden en gebruikte zijn levensverhaal om het kwaad van de slavernij te illustreren. Equiano stierf in 1797 (tien jaar voordat Groot-Brittannië de handel definitief afschafte).
Equiano's tekst is zeker een militante daad, maar het is ook een dagboek, een verhaal vol wendingen, ontmoetingen, ontdekkingen. De man vertelt zijn verhaal en illustreert al zijn identiteiten. Zwarte Afrikaan, slaaf, reiziger, selfmade man en embleem van vrijheid. Dit verhaal is beroemd in de Verenigde Staten en Engeland. Het is een klassieker geworden die aan universiteiten wordt bestudeerd.
Bent u geïnteresseerd in dit artikel en wilt u het volledig lezen?
Toegang tot alle Premium-inhoud. Meer dan 2000 artikelen en e-boeken
