CWe worden vergezeld door ongeluk, onze laatste trouwe vrienden, je weet onder welke omstandigheden, toen de Fransen het land van onze voorouders wilden veroveren, we besloten te vechten. We hadden toen de zekerheid ons leger naar de overwinning te leiden. Toen mijn krijgers met duizenden opstonden om Danhomè en zijn koning te verdedigen, herkende ik trots dezelfde moed van die van Agadja, Tégbessou, Ghézo en Glèlè. In alle veldslagen stond ik aan hun zijde.
Ondanks de gerechtigheid van onze zaak en onze moed, werden onze compacte troepen in een oogwenk gedecimeerd. Ze konden de blanke vijanden niet verslaan wiens moed en discipline we ook prijzen. En nu al roept mijn betraande stem geen echo meer op.
Waar branden de vurige amazones nu een heilige woede?
Waar, hun ontembare leiders: Goudémè, Yéwê, Kétungan?
Waar, hun robuuste kapiteins: Godogbé, Chachabloukou, Godjila?
Wie zal hun prachtige offers zingen? Wie zal hun vrijgevigheid zeggen?
Omdat ze het pact van opperste trouw met hun bloed hebben verzegeld, hoe kan ik dan zonder troonsafstand accepteren?
Hoe durf ik voor je te verschijnen, dappere strijders, als ik het document van de generaal heb ondertekend?
Neen ! Ik zal mijn lot niet langer de rug toekeren. Ik zal het onder ogen zien en ik zal lopen. Omdat de beste overwinning niet wordt behaald op een vijandelijk leger of tegenstanders die veroordeeld zijn tot de stilte van de kerker. Echt zegevierend is de man die alleen wordt gelaten en die in zijn hart blijft worstelen. Ik wil niet dat de douanebeambte vuiligheid aan mijn voeten vindt bij de poorten van het land van de doden. Als ik je weer zie, wil ik dat mijn buik opengaat van vreugde. Wat zal er nu met mij gebeuren dat God zal behagen.
Wie ben ik om van mijn verdwijning een maas in de aarde te maken?
Verlof, je laatste metgezellen in leven. Sluit je aan bij Abomey, waar de nieuwe meesters een lieflijke alliantie beloven, het leven redt en, naar het schijnt, vrijheid. Daar wordt gezegd dat vreugde alweer herboren is. Daar lijkt het erop dat de blanken net zo gunstig voor je zullen zijn als de regen die het flamboyante rode fluweel of de zon die de zijden baard van de oren verguld, drapeert.
Vermiste metgezellen, onbekende helden van een tragisch epos, hier is het herdenkingsoffer: een beetje olie, een beetje meel en stierenbloed. Hier is het pact vernieuwd voor het grote vertrek.
Vaarwel soldaten, vaarwel!
Guédébé blijft, net als ik, als een vrij man staan. Omdat het bloed van de gedode soldaten de wederopstanding van Danhomè garandeert, mag het bloed niet worden vergoten. De voorouders hebben niets meer te maken met onze offers. Ze zullen het pure eerbetoon van deze trouwe harten, verenigd voor de grootsheid van het land, beter proeven.
Dit is de reden waarom ik ermee instem me in te zetten voor de lange nacht van geduld waarin de dageraad van licht ontkiemt.
Guedbe gaat, net als de boodschapper van de vrede, naar Ghoho, waar generaal Dodds is gekampeerd.
Ga de veroveraar vertellen dat hij de haai niet harpoeneerde.
Ga hem vertellen dat ik morgen, bij het aanbreken van de dag, uit eigen vrije wil, naar het dorp Yégo ga.
Ga hem vertellen dat ik ermee instem om, voor het voortbestaan van mijn volk, in zijn land de president van de Fransen te ontmoeten, volgens zijn belofte.
Vind je de website leuk?
Krijg toegang tot al onze Premium-inhoud. Meer dan 2000 artikelen en e-boeken
De afwijzing van kolonisatie in het oude koninkrijk Danxome (deel 2): 1894-1900 - Gbehanzin en Ago-li-Agbo
🛒 Ik bestel de mijne 👇
Voordelen
Is product voor volwassenen | |
Release Date | 2013-11-01T00:00:01Z |
Taal | Frans |
Aantal pagina's | 334 |
Publicatie datum | 2013-11-01T00:00:01Z |