En Syrië en Irak, tussen Tigris en Eufraat, een land van stilte. Niets nodigt uit om te zoeken, te graven. Niets dan vreemde bakstenen gegraveerd met abstracte tekens in de vorm van wiggen en spijkers. Het zand van de woestijn had de herinnering aan een oude en schitterende beschaving begraven, meer dan 5 jaar geleden geboren en stierf bij de geboorte van onze eigen beschaving.