deHet essentiële belang in de artistieke productie van zwarte Afrikanen ligt altijd buiten het zoeken naar het ideaal en de schoonheid. Afrikaanse kunst is niet, zoals de Grieks-Latijnse esthetiek, een armzalige imitatie van de natuur. Afrikaanse kunst is fundamenteel symbolisch. Inwijding vereist dat het bestaan zijn grove aard zuivert in een louterende transmutatie van de negatieve waarden van zijn persoonlijkheid om opnieuw herboren te worden. Kunsttherapie blijkt in deze existentiële onderneming een bevoorrecht instrument te zijn om onze gevangen zielen van de materie te bevrijden.