Avanwege de ervaring dat deze wereld een plaats van lijden is, heeft de mens altijd gefantaseerd over reddingsdoctrines in religies en in sociale ideologieën. Vandaag, na de pijnlijke haakjes van het marxisme, dat bekritiseerd wordt omdat het niet is geslaagd in zijn project voor de samenleving (omdat het geloofde dat de terreur van de "dictatuur van het proletariaat" de mensen zou veranderen door hen voor eens en voor altijd van hun impulsen te verlossen kapitalisten tot de accumulatie van rijkdom en psychoanalyse (wie kan niet worden vergeven voor de duur van zijn behandeling en zijn willekeurige genezingen) Maar zou het anders kunnen zijn voor een techniek die vertrouwt op een fantasmische vader om zijn toespraken op valse symbolische wijze te articuleren?
Beroofd van het juiste hulpmiddel om de patiënt uit de denkbeeldige omsingeling te halen waarin de almachtige moeder hem opsloot, kon de psychoanalyticus die in een lege verhandeling over 'symbolische castratie' spreekt, zijn doel niet bereiken: uitputtende genezing. Omdat het de creatie van de preverbale vormen en de structurering zijn die het resultaat zijn van de symbolische castratie die het genezende effect teweegbrengen.
‘Kunsttherapie’ is de hoop op redding die de dromen van de gedesoriënteerde mensheid kristalliseert in deze periode van diepe crisis die de ‘meesters van het denken’ niet aarzelen te zien als het einde van de joods-christelijke beschaving.
Bent u geïnteresseerd in dit artikel en wilt u het volledig lezen?
Toegang tot alle Premium-inhoud. Meer dan 2000 artikelen en e-boeken